In 1994 ben ik afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld Academie van de afdeling keramiek. Al mijn werk ontstaat op de draaischijf. Ik werk niet met een concept maar richt mij op de vorm vanuit een ambachtelijke benadering van draaien. Zo ben ik op zoek naar de grens van een autonome vorm met een visuele functie zonder dat het zijn gebruiksvorm verliest.
Ik draai keramische vormen waaraan een gebruiksfunctie ten grondslag ligt zonder een urgentie om deze daadwerkelijk hiervoor te moeten gebruiken.
Vaak zijn dat pure minimalistische vormen waarvan de decoratieve elementen tijdens het draaiproces zijn aangebracht. Het ingrijpen in de vorm of het sturen/vervormen hiervan gebeurd op intuïtie. Ik maak geen schetsen op papier maar werk mijn ideeën al doende uit op de draaischijf. Tijdens het maken ben ik zoek naar de grenzen binnen de parameters van wat een pot, schaal of vaas maakt en balanceer daarbij op de grens van gebruiksgoed en design of kunst. Bij een ensemble ben ik op zoek naar een samenspel tussen de silhouetten van de serie vormen onder elkaar. Ook ben ik geïnteresseerd in wat ik nog meer met de gedraaide vormen kan maken zoals lampvoeten, zitmeubelen en tegeltableau’s.
Ik reproduceer niet en probeer bewust herhaling te vermijden. Er zijn dan ook geen twee vormen hetzelfde. Alles wat ik maak is een unica. Elke gedraaide nieuwe vorm is een variant op een vormen thema waar ik op dat moment mee bezig ben. Mijn keuze om met steengoed te werken als kleisoort is dat porselein te beperkend is in wat je mee kan draaien qua grootte en vorm.
Na meer dan 30 jaar achter de draaischijf te werken beheers ik een perfecte techniek waarin met de handmatigheid van de gedraaide vormen een bijna industrieel karakter benader die ik constant verfijn. Ik ben dan ook niet geïnteresseerd in een toevallig verkregen resultaat wat in een modieuze trend van ambachtelijkheid en een verlangen naar handmatigheid. Het is bij mij dan ook niet de liefde voor het proces, de mystiek van het onberekenbare materiaal of het verlangen naar ambacht wat mij drijft. Het gaat mij puur om de ambitie om een bepaald eindresultaat te behalen wat ik nog niet eerder heb gemaakt.Het grillige en tijdrovende maakproces van keramiek met de vele oven stoken waarbij de klei krimpt en de onberekenbare reactie van al de natuurlijke elementen op de glazuren maken dit extra moeilijk te controleren. Elke vorm die uit de oven komt die niet aan de verwachtingen voldoet wordt meteen vernietigd.